یاقوت کبود یا کوراندوم از کانی‌های سنگ‌های آذرین است که ممکن است حاوی مقدار کمی ناخالصی از عناصری همچون تیتانیوم، مس، منگنز، کروم و آهن آغشته شود. وجود این ناخالصی‌ها باعث ایجاد رنگ‌های مختلف مانند آبی، زرد، بنفش، صورتی، نارنجی، و سرخ می‌شود. کوراندوم‌هایی که رنگی به‌جز سرخ و صورتی داشته باشند یاقوت کبود نامیده می‌شوند. یاقوت کبود بیشتر با رنگ آبی تیره دیده می‌شود.
یاقوت کبود سنگی کمیاب است که بیشتر در آبرفت‌های سریلانکا، در برمه، هند، چین، کامبوج، استرالیا، کنیا، زامبیا، تانزانیا، و چک و اسلواکی یافت می‌شود. در اسیدها نامحلول است و ذوب نمی‌شود.
یاقوت کبود در جواهرات استفاده می‌شود اما با توجه به سختی بالا کاربردهای صنعتی دارد. یاقوت سخت‌ترین ماده پس از الماس محسوب و میزان سختی آن‌ها بر اساس مقیاس سختی موس ۹ است. از کاربردهای غیرتزئینی این سنگ می‌توان به دوربین‌های فروسرخ (دید در شب و دید حرارتی)، پنجره‌های بسیار مقاوم اشاره کرد.
