علت نام گذاری وجود خطهای ستاره شکل بر روی سنگ می باشد. جنس این خط ها ماده ای به نام سیلک است که حضور آن باعث کاهش شفافیت و درنتیجه کاهش قیمت آن می شود. اما تجمع همین نا خالصی ها خط هایی را ایجاد که با تراش مناسب گوهر می توان حالت ستاره به آن داد و سنگی قیمتی را به وجود آورد.
اغلب دارای رنگ آبی است ولی به رنگ های صورتی، نارنجی، زرد، سبز، بنفش کم رنگ و خاکستری هست. عنصر رنگ دهنده در یاقوت کبود آهن و تیتانیوم و وانادیوم (Vanadium) است. رنگ صورتی برخی یاقوت ها حاصل وجود مقداری کروم و آهن و واندیوم با هم طیف نارنجی را تشکیل می دهند.
یاقوت های ستاره به صورت دامله یا همان گنبدی شکل تراش داده می شوند. زیرا این نوع تراش باعث می شود ستاره روی سنگ بهتر نمایش داده شود. یک تراش خوب دامله باید دارای تقارن خوب و گنبدی صاف بوده و از هر زاویه ای که به گوهر نگاه می کنید باید حالت گرد آن قابل مشاهده باشد.
